Polytexpeditie dag 1
Polytexpeditie dag 1 wij zijn in Zweden, Ljungby
Doel van vandaag: de start is vrijdag 16:00 uur te Stockholm dus we proberen zo dicht mogelijk in de buurt te komen.
Donderdag 19 januari vertrokken we om 08:00 van huis en om 10:30 weer!
Han was de dag daarvoor een beetje laat naar bed gegaan en toen hij Erik keurig om 08:00 van huis ophaalde bleek dat hij toch nog een paar dingetjes moest inpakken. Dus om 08:01 werden we uitbundig uitgezwaaid door Nadja, Jisse en Seppe om vervolgens een blokje om te rijden, Erik weer thuis af te zetten en Han weer naar huis vertrok om zo snel mogelijk zijn tasje inpakken. Heerlijk relaxed haalde hij om 10:30 zijn inmiddels opgefokte navigator op en gebroederlijk vertrokken zij naar het hoge Noorden.
Nog even langs de buurvrouw die zich ook al twee en een half uur op ons vertrek zat te verheugen maar al die tijd niet durfde te douchen omdat ze bang was dit glorieuze moment mis te lopen.
Het autootje is niet groot maar de bagage en bestuurders wel, dus als een stel ingeblikte sardientjes reden we gestaag door Duitsland. Daar mag onbeperkt hard gereden worden en met het gaspedaal op de bodem reden we met ruim 130 km/uur over de autobahn.
Ook kwamen er rare geluiden onder de motorkap vandaan en zijn we een aantal keer gestopt om te kijken wat er nu eigenlijk mis was. Maar het geluid was bijna niet te horen bij stilstand dus moesten we 10 km volgas over de snelweg, met de motorklep open en Han eronder. Een geluid was duidelijk waarneembaar bij hoge snelheid maar of het nu de motor was of een schreeuwende Han is helaas onbekend.
En toen het gevaarlijkste stuk van de reis: Denemarken en Zweden. Wie regelmatig televisie kijkt weet dat daar vele krimi’s worden opgenomen. Blijkbaar worden hier dagelijks vele mensen op mysterieuze wijze vermoord en is de kans dat we Stockholm halen behoorlijk verkleind.
Met onze dashcams aan en de telefoon alvast voorgeprogrammeerd op 112 reden we behoedzaam van het ene pontje naar her andere.
Bijkomend probleem was de haperende electronica. De Tom Tom viel 3x spontaan uit, de snelheidsverklikker deed het helemaal niet meer, onze WiFi deed het ook al niet, de andere 2 navigatiesystemen gaven omwegen in plaats van de kortste weg en tot overmaat van ramp deed Erik zijn telefoon het niet meer. Op deze manier zouden we nooit eerste kunnen worden maar na een goed gesprek hebben we besloten ook tevreden te zijn met een goede tweede plek.
We eindigden in een hotel aan het bruisende dorpsplein van Ljungby. Een spookstadje met een redelijk hotel. Neem dan niet kamer 115! Die is niet op eerste verdieping bij kamer 116 t/m 138. Die zit heel erg logisch op de tweede verdieping, en voordat je daar achter bent……….
